Het is maandagochtend, ik heb een kantoordag: een hoop te doen!
Ik ben de laatste maanden fysiek goed bezig ben (vind ikzelf) en ga tegenwoordig eerst hardlopen. Nog niet zo heel ver, een kleine twee kilometer. Maar dat gaat steeds makkelijker!
Na het hardlopen ga ik een kwartiertje (buik-)spieroefeningen doen en dan nog even op de hometrainer een kwartier tot een half uur fietsen. Ik ben op dit moment met een boek over social media bezig dus dat lezen gaat prima op de hometrainer…
Daarna ga ik douchen, spullen opruimen van de camper waarmee we een weekend weg zijn geweest en en dan pas ontbijten. Coaches en diëtisten geven aan dat het goed is om te sporten vóór het ontbijten, en dat doe ik dus ook. Vandaag dus ‘pas’ rond 9.30u ontbeten en m’n computer opgestart.
Op m’n computer loop ik eerst door m’n mail heen om te kijken of er belangrijke en/of urgente zaken. En ja, er zit een aanvraag in van zondagmiddag 16.30u of ik op woensdagnamiddag een workshop kan verzorgen voor een prima vergoeding, er had zich namelijk een andere trainer ziekgemeld. Nou, als ik een beetje schuif met werkzaamheden moet dat vast wel lukken.
Ik schrijf dus op maandagmorgen terug dat ik met wat passen en meten tijd vrij kan maken. Ik schrijf ook dat ik graag eerst even telefonisch contact wil om precies te kijken wat ze willen en of ik dat nog moet voorbereiden.
Ik krijg een uurtje later een mail terug dat ze al iemand hadden. Ze hadden het mailtje zondagmiddag namelijk naar een aantal trainers gestuurd in de hoop dat er iemand kon en ze hadden de “eerste de beste die reageerde” gelijk vastgelegd.
Ik heb ze als reactie gefeliciteerd dat ze iemand gevonden hadden en ze veel succes gewenst. Lijkt me wel zo netjes.
Maar, je begrijpt het al, als ik op zondag aan het einde van de middag mijn mail gelezen had en dit bericht had gezien én gelijk had gereageerd, had ik er een mooie opdracht bij gehad. Van een workshop die ik uitstekend kan verzorgen en ook nog met leuk en interessant publiek.
Maar dat had ik niet gedaan, ik zat namelijk nét aan de Zweedse gehakballetjes…
En nu blijf ik maar denken, ‘had ik maar wat vaker mijn mail gechecked dit weekend’. Nee, dat is niet waar, dat zit ik niet de hele tijd te denken, maar het zet je wel tot denken. Is het als organisatie wel zo handig om met zulke spoed gelijk iemand te nemen die als eerste reageert?
Belangrijker nog, zeker in het kader van Digital Wellness, moet ik vaker mijn mail checken, ook ‘s-avonds en in het weekend?
Als je, zoals met deze ervaring, geconfronteerd wordt met de 24-uurs economie en het wel of niet daaraan mee doen consequentie heeft aangaande jouw inkomsten, zet het je wel tot nadenken!
Ik hoop zeker dat deze persoon een goede workshop heeft gegeven en dat de opdrachtgever een volgende keer weer aan mij denkt om te benaderen.
In ieder geval heeft het me geïnspireerd om dit berichtje te schrijven.
Reageer gerust, wat zou jij doen? Vaker checken? of accepteren dat weekendrust een prijs heeft…
©Digital Wellness – Rudy Rensink 2021